“آمار تصادفات در ایران به خصوص در خودرو‌های سنگین، 100برابر دنیاست”
این جمله ی وزیر بهداشت و درمان در همایش روسا و مدیران پلیس راهنمایی و رانندگی ناجا یکسال پیش از این بود.
علت چیست؟
برخی وضعیت نامناسب جاده ها و برخی استاندارد نبودن وسایل نقلیه در ایران را عامل آن میدانند. اما چند درصد ازین حوادث به علت عامل انسانی یعنی سلامت رانندگان رخ می دهد؟
سالهاست معاینات رانندگان توسط پزشکان انجام میشود و کارت سلامت هر چند ماه تا حداکثر دوسال بر اساس سن و وضعیت سلامت فرد صادر میگردد.
حساسیت بر نحوه ی معاینات و صدور کارت سلامت برای این قشر در واقع همان میزان اهمیت دارد که معاینه یک خلبان و دادن مجوز پرواز به وی مهم هست . زیرا که هر دو نفر سکان دار یک وسیله حمل و نقل شمار کثیری از انسانها می باشند. یا در بحث ماشین های سنگین حمل سوخت و .. نیز به علت شدید بودن و خسارت حجیم در صورت تصادف این موضوع شدیدا” اهمیت پیدا میکند.
با این توضیحات این سوال به وجود می آید که آیا بر نحوه ی معاینات نظارت درستی صورت میگیرد؟ آیا مراکزی که مجوز معاینات به آنها داده شده طبق آیین نامه و دستورالعمل های موجود اقدام به انجام معاینه میکنند؟ آیا رانندگانی که صلاحیت انجام رانندگی ندارند بدون چشم پوشی از چرخه ی حمل ونقل حذف می شوند؟
با وجود آمار بالای تصادفات بنظر میرسد ابتدا باید به در دسترس ترین بخش احتمالی ازین مجموعه ی معیوب رسیدگی شود.
استانداردسازی جاده ها و ماشین آلات شاید آرزویی باشد دور دست.اما نظارت صحیح و اقدام عاجل برای رفع نواقص آن امریست سهل الوصول.
بهتر نیست این معاینات حساس تنها به متخصصین طب کار که در این زمینه تجربه و تخصص دارند واگذار شود؟ انجام این کار به مدت چند سال و ارزیابی نتایج پس از آن می تواند صحت نوشتار فوق را تایید کند.